Gisteren vond S. het áller- allerlaatste paaseitje. Het zat verstopt tussen de appels en nectarines.
Naar aanleiding van een eerder bericht op dit blog heeft ze geprobeerd er een portret van Willem-Alexander van te maken.
Het resultaat ziet u hierboven. Een uitgebreide beeldanalyse van dit portret van onze koning lijkt ons niet nodig. Het is een gezicht. Zoveel is duidelijk. Maar het lijkt op niemand in het bijzonder. Als portret is het dus goed mislukt. Zeg nou zelf.
Mocht er iemand zijn die het niet met ons eens is en die belangstelling heeft voor deze unieke sculptuur; bieden heeft geen zin meer. S. heeft de chocoprins al opgegeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten