Smakhak

Er lopen wonderlijke dieren rond in het Groningerland.1) Neem nou de Smakhak. Die wordt zelfs bezongen door de Bond tegen Harries. 

Ik zou je hier graag vertellen hoe zo'n Smakhak er uit ziet, maar ik heb er nog nooit één gezien en beschrijvingen van het beest laten nogal te wensen over. Ooggetuigen komen niet veel verder dan "een lang wit dier" of "een soort van hond". 

Toch is er wel het één en ander bekend over dit wonderlijke wezen. Zo schijn je je als potentieel Smakhakspotter het best te kunnen opstellen langs de Delleweg tussen Stedum en Winneweer. Ter hoogte van de Stedumer richtplaats, om precies te zijn. Neem een nachtkijker mee, want de Smakhak opereert bij voorkeur in het donker.


Wie een Smakhak wil betrappen, moet 's nachts in z'n eentje over de Delleweg gaan patrouilleren. De Smakhak is namelijk geïnteresseerd in eenzame wandelaars. Als je de ooggetuigenverslagen mag geloven, schiet hij vanuit het niets plotseling vlak voor of achter je langs over de weg. Je ziet 'm nauwelijks, maar je hoort 'm heel duidelijk. Want zijn poten maken een smakkend, ploffend geluid.

Om eerlijk te zijn, vond ik het altijd een nogal ongeloofwaardig verhaal, dat van die Smakhak. Tot ik afgelopen zomer tijdens een fietstocht langs het Reitdiep dit vreemde dier op de weg vond. Ik heb het goed bekeken. En ben tot de conclusie gekomen dat het een verdwaalde, aangereden Smakhak is. 

Naar aanleiding van deze vondst heb ik inmiddels ook een interessante hypothese ontwikkeld. Die gaat als volgt: een Smakhak verkleurt groen wanneer hij aan daglicht blootgesteld wordt. Ik zoek nog vrijwilligers die veldonderzoek willen gaan doen om deze hypothese te testen. Gegadigden kunnen zich bij mij melden via het reactieformulier onder aan dit bericht.


noten
1. Voor meer verhalen over wonderlijke fauna in het Groningerland, zie o.a.: J.A. Fijn van Draat (red.), E.J. Huizenga-Onnekes, Heksen- en Duivelsverhalen uit Groningerland, Winschoten, s.d. pp. 254-265.

afbeelding: foto gemaakt door auteur.